Welk woord past nou bij het leven dat ik nu leid? De ene week leef ik weer totaal anders dan de andere, lijkt het. Ik zou mezelf geen fulltime kampeerder willen noemen, want ik slaap soms ook in huizen. Eerst vond ik dat valsspelen, maar nu besef ik dat het juist óók dit leven is. Gewoon meegaan op wat zich aandient. Niet te ver vooruit plannen of denken, want dan verpest je de mogelijkheden die de toekomst brengt.

Zo fietste ik vandaag ergens, en zag in de verte dat de weg geblokkeerd was door een bestelbusje. Het leek alsof ik er niet omheen kon, omdat aan beide kanten auto’s stonden. Ik zou de stoep op kunnen fietsen, al zo’n 100 meter van tevoren, maar daar liep iemand dus zou ik af moeten stappen. Ik besloot gewoon tot het busje te fietsen, en te vertrouwen dat er dan wel een oplossing zou zijn. En ja hoor, precies ter hoogte van het bestelbusje stond geen auto geparkeerd en ik kon er makkelijk omheen fietsen.

Grappig genoeg voelde dit moment heel metaforisch. Als je ver van tevoren problemen al wilt oplossen, sluit je jezelf af voor de oplossingen die zich spontaan aandienen. Zo deed ik dat ook met mijn baan die ik op zei zonder een alternatief te hebben. Toen ik een maand lang niet werkte (dat was gepland, ik zei daarna pas mijn baan op), diende aan het eind van die maand zich opeens een nieuwe mogelijkheid aan die ik nóóit vooruit had kunnen bedenken. Ik had kunnen wachten tot ik iets anders had gevonden voordat ik stopte met mijn werk, maar juist doordat ik iets had opgezegd kreeg ik het nieuwe aanbod. Mijn zus had hulp nodig bij haar zojuist gestartte bedrijf en dacht aan mij omdat ik veel tijd had. En voor haar werk ik nu al ruim een jaar met veel plezier! Werkloosheid was het busje.

Dit is altijd al mijn manier van leven geweest. Gewoon iets dóen en vertrouwen op de oplossingen in het moment. Ik heb inmiddels geleerd dat als ik ver van tevoren dingen al uit wil denken, ik heel veel mogelijkheden over het hoofd zie. Een grote uitdaging momenteel is de logistiek van mijn kampeerleven. Ik ga nu veel vaker mijn tent opzetten en afbreken, omdat ik een aantal dagen per week wil gaan wandelen met mijn backpack. Waar laat ik dan mijn fietstassen? Waar zet ik mijn fiets neer? Laptop wel of niet mee? Dat soort vragen ontstaan steeds, en altijd in het moment kom ik opeens weer met een geniale creatieve oplossing die ik eerder nooit had kunnen bedenken. Ik begin steeds meer te vertrouwen op mijn improvisatievermogen en creativiteit, want dat zijn echt twee van mijn sterkste punten (ze hebben veel met elkaar te maken natuurlijk).

Maargoed, hoe noem ik mezelf dan? Aankloter. Improvisator. In-het-moment-lever. Last-minute-oplossingbedenker. Want dat is wat mijn levensstijl domineert. Niet een bepaalde richting, maar juist dat de richting ieder moment kan veranderen en dat ik ook de mogelijkheid heb om met die verandering mee te bewegen. Afwisselaar. Random persoon. Misschien moet ik ook helemaal geen woord eraan willen koppelen, maar het is wel leuk. ‘Wat doe jij met je leven Simone?’. ‘Ik ben een aankloter’.

Maargoed, er is natuurlijk wel ergens een rode draad te vinden, en dat is natuur. Ik wil graag buiten zijn en me verbinden met het bos, een heksje zijn. Zwerver dekt dus ook niet helemaal de lading, dat associeer ik meer met stad. Maar de essentie van het woord past me wel, het ‘zwerven’, het ‘ronddwalen’. Een zwerver met overheersende aanwezigheid in de natuur. Hm.

Nu ik zo op mijn laptopje in de Starbucks zit te typen (I know, heel pretentieus en hip), vind ik de term digital nomad ook wel bij mezelf passen. Aan de andere kant is dat maar een klein deel van de tijd die ik spendeer. Ik ben het dus allemaal. Nomad. Zwerver. Bosheks. Outdoorfreak. Huizenoppas. Kunstenaar. Hoe noem je het als je dat allemaal bent?

Zora stuurt me toevallig net een quote uit een boek over vagebonden: ‘Vagebonden is de beweging van het verlangen’ (Léon Hanssen). Misschien is dat het wel. Meegaan op het verlangen, dat steeds veranderlijk is en wat zich ook weer aanpast op wat je meemaakt en wat zich aandient. Een verlangen blijft niet je hele leven hetzelfde. Een verlangen vormt zich ook weer naar wat je onderweg naar het realiseren van het verlangen meemaakt. Meebewegen op je verlangen vereist ook dat je in het diepe durft te springen en vertrouwt op je improvisatietalent, en vertrouwt op dat alles wel loopt zoals het moet lopen. Heerlijk.

Helaas heeft het woord ‘vagebonden’ ook wel weer een criminele ondertoon. Dat vind ik een minder passende associatie bij mezelf.

Ach, misschien ben ik ook gewoon zoals ieder mens. We doen maar wat. We kloten gewoon maar wat aan. De één met wat meer voorspelbaarheid dan de ander. Ik weet nog niet hoe april eruit gaat zien, waar ik slaap, hoe mijn week eruit ziet, veel mensen weten dat wel (ongeveer).

Ik leef in het nu, dat is een feit. Afgelopen week moest ik weer enorm improviseren, want ik wilde nog minder spullen mee. Minder spullen betekent ook meer in het nu kunnen leven, omdat je flexibeler bent. Rugtas op, en gáán naar die nieuwe plek die opeens in je opkomt. Ik denk dat ik misschien daarom ook wel zo naar dit simpele leven verlang, het stelt me in staat willekeurige dingen ideeën uit te voeren die in het moment ontstaan. Ik denk dat ik een nieuwe term moet bedenken, die ongeveer dit omvat: doen waar je zin in hebt (en dat dat dan elke week iets anders kan zijn).

ADHD. Sommige mensen noemen het ook gewoon zo. Alleen dan is het een afwijking, want je wil steeds iets anders maar dat is dan weer gek want we moeten constant zijn ofzo (vindt men). Ik geef er juist lekker aan toe en zoek de rust op (prikkels zijn killing) en ga lekker mee op m’n impulsieve flow.

Andere termen die passend zijn, maar ook nét niet:

• Hedoniste: iemand die genot zoekt (maar dat woord wordt nu ook wel geassocieerd met middelengebruikers)
• Levenskunstenaar: maar dat omvat weer niet echt mijn leefstijl
• Avonturier: maar soms doe ik ook niet avontuurlijk en die periodes moeten ook binnen de term passen
• Vrijbuiter: Heeft een of ander zeeroververleden ofzo, saai
• Pallieter: staat voor een levensgenieter, één die de dag plukt. True, maar soms ook chago en een beetje op automatische piloot leven.
• Hobbit: bestaan niet echt

Nou nu stop ik weer met mijn gezwats, misschien hebben jullie nog leuke ideeën?

XXXXXX