Vandaag was ik helemaal in mijn nopjes. De zon scheen en ik slaap al een paar dagen bij vriendin Marleen, die vlakbij een open poldergebied woont. Op vijf minuutjes lopen ben je in een groot park (direct naast de snelweg weliswaar) met allerlei soorten bomen, struiken, plantjes, en meertjes met vogels. Ik nam mijn verrekijker mee, mijn mes en mijn bewaarzakjes en ging op pad.

Wildplukken is een beetje mijn religie. Wandelen in de natuur is leuk, maar ermee bezig zijn, engaging, maakt de ervaring zoveel intenser. Ik kan zo úren buiten doorbrengen met complete focus en een enorm geluksgevoel. Ik bekijk boomknoppen, vraag me af welke bomen het zijn en zet mijn oren op scherp. Oh, dat geluidje ken ik niet! Blijken twee staartmezen te zijn. Terwijl ik de (inmiddels gedroogde) stengel van de reuzenberenklauw af wil hakken als mooie plant voor Marleen, stap ik op heel veel veldkers. Ik pluk bosjes van dit heerlijke pittige plantje.

Ik lees nu een boek over een vrouw die een jaar lang alleen wildpluk en wild vlees eet als experiment. Ze deelt zo door de week heen haar menu en naar welke natuurgebieden ze gaat om wat te verzamelen. Veel dingen heb ik al eerder gehoord, maar sommigen nog niet. Zo maakt ze bijvoorbeeld meel van de zaden van ridderzuring, superleuk! Het inspireert me om weer wat meer te gaan experimenteren met wildplukken. Er zijn nog veel dingen die ik nooit heb gedaan maar wel wil doen, zoals hazelaarkatjes verwerken en paardenbloemwortelkoffie maken. Ook op mijn lijstje – maar dat is meer voor het herfstseizoen – is eikeltjesmeel maken!

Thee van hazelaarkatjes

Ik kende al het frituurrecept van de hazelaarkatjes, dat zou je ze in meel moeten rollen en dan frituren, maar ik háát gefrituurde dingen dus dat wilde ik niet. Mensen maakten er ook vaak thee van, en ik zag één recept waar de persoon de katjes eerst roosterde in de oven. Dat zou het iets minder bitter maken, zei ze. Dat sprak me wel aan, dus dat deed ik. Half uurtje op 150 graden en toen overgoot ik het in een potje met heet water. Even tien minuutjes laten staan en wow, wat een sterke smaak! Heel bloemerig, je zag het stuifmeel er ook doorheen dwarrelen. Schijnt beetje anti-histamine effect te hebben en weet ik ’t wat voor gezondheidsvoordelen. Maar dus ook best lekker! Marleen beschreef het als witlofachtige smaak, waar ik het opzich wel mee eens was maar er was ook een sterk zoetje aanwezig. En zo felgeel! Kon van deze hoeveelheid heel veel thee zetten met een blijvende sterke smaak.

Paardenbloemkoffie

Eeeh, beetje mislukt. Ik heb ze in kleine stukjes geroosterd, later las ik dat mensen ze eerst blenderden alvorens te roosteren. Ik had een koffiekleur verwacht, maar het was doorschijnend geel. Misschien toch te kort geroosterd?

Maar het aftreksel met heet water was stérk! Mijn hele bek vertrok er gewoon van. Echt súperbitter met een aangebrande smaak haha. Dus misschien zelfs te lang geroosterd. Heel apart drankje, lijkt in de verte niet op koffie, maar ik snap wel het vervanggehalte. Het is gewoon heel bitter en misschien daarmee ook opwekkend? Misschien heb ik hem dus zelfs wel te sterk gemaakt, hoewel ik dacht dat ik nauwelijks 1 kopje van de geringe hoeveelheid kon zetten. De wortel slonk enorm in de oven en ik had maar een paar kleine gevallen.

Met meer water aangelegd en een beetje honing was het nog wel te hachelen, maar nog steeds intens. Witlofsmaak keer honderd.

Wilde pesto

Toen ik vijf jaar geleden met wildplukken begon was wildpesto het eerste wat ik maakte. Ik begon namelijk ook in de winter en dan is wat bladgroen het enige wat je kan vinden, of althans met mijn kennis van toen. En de soms heftige smaak van wilde planten wordt lekker gedempt door de knoflook en zaden! Nu roosterde ik pompoen- en zonnebloempitten, deed er rauwe knoflook bij, olijfolie, scheutje water, peper en zout en stukjes geitenkaas (yum!).

De bladgroenten: paardenbloemblad (die van de wortels), veldkers, vogelmuur, speenkruid, madelief blad. Zoooo lekker.

Oke doei, dat was het ❤ Ik deel deze dingen trouwens sinds kort weer op Instagram, via @denatuurverbinding mocht je het leuk vinden 🙂

xx Simone