• Daar waar de rivierkreeften sterven

    , ,

    Als ik avonturen onderneem heb ik een – weliswaar vage – regel. Niet teveel uitdagingen tegelijk, want dan wordt het te heftig. Wat teveel dan precies is weet alleen ik, in het moment. En uitdaging, dat zou ik krijgen.. De… Lees verder

    Daar waar de rivierkreeften sterven

  • Alleen tussen de beren

    , ,

    Gister zagen we een beer. We waren nietsvermoedend door het bos aan het fietsen toen een wielrenner die ons vijf minuten daarvoor ingehaald had, ons weer tegemoet fietste. Hij stak zijn hand op ten teken dat we moesten stoppen. ‘Een… Lees verder

    Alleen tussen de beren

  • Óns einde van de Pennine Way

    Ik ben alles zat. Ik ben de oploskoffie zat, ik ben mijn gore kleding zat, ik ben het zat dat ik elke dag hetzelfde linzenprutje eet, ik ben het zat dat mijn tent een grote teringbende is en het ook… Lees verder

    Óns einde van de Pennine Way

  • Pennine Way week 3

    Nou, de meiden zitten weer in een café. Bovenop mijn warme chocolademelk prijkt een heuveltje marshmallows en Zora heeft een broodje zalm besteld. Het leven valt ons niet zwaar, ook al zijn we op hike met al onze spullen in… Lees verder

    Pennine Way week 3

  • Week twee op de Pennine Way

    We lagen ’s avonds in bed te analyseren hoe onze tassen lichter zouden kunnen. Ja ik weet het, wij zijn vóór leuke spulletjes mee en lekker langzaam zwerven, maar soms vragen de etappes echt om een lange dag met steile… Lees verder

    Week twee op de Pennine Way

  • Eerste week Pennine Way

    Een dikke blaar onder mijn voet en mijn knie zeurt bij elke draai. Ik voel me misselijk en wil eigenlijk mijn bedje niet uit, we kunnen eindelijk eens lummelen in bed en rustig aan doen na bijna een week elke… Lees verder

    Eerste week Pennine Way

  • Vallei van de wolven

    , ,

    Daar stonden we dan, kwetsbaar met ons tentje in de open vallei. Het had zo Yellowstone Park kunnen zijn, of ergens in de Poolse bergen, of in Oost-Rusland ofzo. De sterren fonkelden helder aan de hemel en ik zei tegen… Lees verder

    Vallei van de wolven

  • Weekendje tarpen

    ,

    Elke keer als ik de drie dagen per week in mijn kamer zit geniet ik intens. Ik rommel wat aan, kook lekker voor mezelf, slaap lang uit, doe wasjes en werk aan mijn creatieve projectjes. Maar na een paar dagen… Lees verder

    Weekendje tarpen

  • De laatste piek

    Gr10 in de Pyreneeën dag 14-16 Na een heerlijke dag zonder wandelen en twee nachten in een bedje vertrokken we weer. We maakten de studio grondig schoon, want daar had de host in capslock op gehamerd “IK BEN ERG STRICT… Lees verder

    De laatste piek

  • Sprinkhanen eten

    Gr10 in de Pyreneeën dag 7-14 Op 2400 meter hoogte kamperen, onze hoogste plek tot nu toe! We bibberden, maar wilde per se onze maaltijd buiten maken. We moeten al dagen met kromme rug en slapende benen in kleermakerszit vanuit… Lees verder

    Sprinkhanen eten