Mijn naam is Simone, ik ben 30 jaar, en ik hou van buiten! Raar, om dat zo te moeten zeggen eigenlijk. Ik hou trouwens ook van binnen, hoor, enorm. Kaarsjes, breiwerk, houtkachel, bedje, dat soort dingen. Ik heb dat nodig én ik heb veel buiten nodig. Ik wil in de bergen zijn, in het bos, vogeltjes horen, aarde ruiken en wilde planten eten.

Ik begon deze blog in 2022, toen ik besloot in een tent te gaan wonen. Dat deed ik voor anderhalf jaar in Nederland, waarna ik op de fiets stapte om een half jaar door Schotland te trekken met mijn tentje. In Schotland werd ik verliefd, met hem deed ik een paar gekke kampeer- en wandelavonturen, toen gingen we uit elkaar en dacht ik: Shit, ik wil eigenlijk toch heel graag in Schotland zijn!

Het liefst zou ik er wonen, terwijl iedereen roept: waarom ga je niet naar Noorwegen, of Frankrijk? Daar mág je ten minste wonen. Want Schotland = Brexit = er maar 6 maanden per jaar mogen zijn (maar die regel lijkt ook een beetje vaag). Toch kies ik Schotland, ik voel me er thuis en specifiek in het Noorden. De ruige bergen van de westkust en het glooiende landschap met prachtige kliffen van de oostkust; het gebrek aan vliegtuigen; de overvloed aan natuur; en gewoon DE BERGEN. Maar ook de Schotse cultuur. Overal zijn mensen bezig met wildplukken, met wol spinnen, met ‘crofting’ (kleinschalig boeren), met buitensporten en: Schotten zijn rebels. Ze kennen verzet. Kortom, ik voel me hier thuis.

Tijden deed ik veel alleen, zoals mijn avontuur in de tent en mijn maandenlange fietsreizen. Ik droomde van een leven puur natuur, weg van de maatschappij, et cetera. Inmiddels ben ik wat gematigder. Aangezien ik juist een sociaal dier ben, probeer ik me meer te focussen op gelijkgestemden ontmoeten, dingen sámen met mensen doen. Hoewel dat nog wel een uitdaging is, want: hoe maak je opeens vrienden en hoe ontmoet je mensen? Daarnaast ben ik ook het binnenleven meer gaan waarderen, vooral de stilte die geïsoleerde muren kunnen geven. In de tent werd ik soms gillend gek van de slapeloosheid, ik ben een nogal gevoelige slaper namelijk. Ik dacht dat ik oud werd en daarmee een slaapprobleem kreeg, maar na weer een paar maanden bij mijn ouders op zolder en op een fijne kamer die ik huur in Nederland, ontdekte ik het tegendeel. Ik moet gewoon stilte hebben!

Daarnaast heb ik ook geleerd dat warmte gelukkig maakt en dat alles met mate goed werkt voor mij. Maandenlang wandelen of fietsen met de tent breekt op, terwijl een paar weken juist een heerlijk avontuur kan zijn waarna ik weer even tot rust moet komen. Wel heb ik enorm veel ervaring opgedaan wat betreft winterkamperen, welke uitrusting voor mij werkt (een voortdurend proces haha) en wat ik aankan.

Ik probeer nu veel tijd door te brengen in Schotland en dan wat geld te verdienen in Nederland, wat ik doe met freelance klussen in de thuiszorg of supermarkten en dergelijke. Ik heb ook nog een erfenis die me een fijne basis geeft, maar waar ik al zoveel vanaf gesnoept heb (lees: een jaar van geleefd heb) dat ik het nu eigenlijk niet teveel wil gebruiken, haha, zodat ik ook wat spaargeld heb.

Het is en blijft wel zoeken. Vooral naar een inkomen, naar hoe ik hier ooit zou kunnen wonen, naar wat ik überhaupt wil met mijn tijd en leven. Soms ben ik enorm gemotiveerd, wil ik allerlei nieuwe vaardigheden leren, en soms binge ik gewoon een serie of scroll ik urenlang op Instagram om vervolgens weer te denken dat ik iets cools en groots moet doen. Een leuke vlogger worden ofzo, of een wildplukbedrijf beginnen. Daar heb ik dan weer geen zin in, en dan weet ik niet waarin dan wél, en dus ga ik maar gewoon door met waar ik mee bezig was en dat werkt prima. Succes is overrated 😉

Op deze blog schrijf ik gewoon over leuke avonturen en hoe het me vergaat met mijn levensstijl. Je bent welkom contact met me op te nemen via denatuurverbinding at gmail.com.