Eerst eens even een update vanuit de tent, want dat vind ik leuk. Ik bevries niet en raak ook niet onderkoeld hoor, verre van. Ik heb een soort ritme. Meestal ben ik overdag op stap, ergens werken achter mijn laptop. Iedere dag op dezelfde plek vind ik saai, iedere week mag een bepaalde plek maar één keer voorkomen vind ik. Dus ik wissel af tussen mijn broer, mijn collega Marleen, mijn zus (en werkgever) Margot, mijn ouders, verschillende locaties van de bieb, cafeetjes, of flex-werkplekken. Er zijn eigenlijk eindeloos veel mogelijkheden, alleen elke dag toch weer een beetje een dilemma. Soms heb ik zin om te lopen, dus moet het dichtbij zijn. Soms heb ik zin om weinig geld uit te geven, dus moet het bij iemand thuis zijn (of zin om te douchen/wassen/etc). En soms heb ik gewoon zin om te consumeren en onder de mensen te zijn, dus dan zijn cafees weer leuk.

Angst

Het is vrij lastig om nu vóór het donker thuis te komen, dus daar doe ik ook niet meer moeilijk over. Door het donker fiets ik dan door het bos naar huis, nu het afgelopen week volle maan was doe ik mijn voorlamp uit en geniet ik van het prachtige vergezicht over de heide. Zie voor je: een heideveld in het donker, met een laagje ijzel erop. De volle maan schijnt erop waardoor alles wazig zichtbaar wordt. En dan zie je opeens de silhouetten van vijf reeën het pad over springen. Magisch. Laatst liep ik een keer naar de stad (uurtje) zodat mijn voeten warm werden en ik lekker door het bos kon slenteren, toen vond ik terug door het donker wat minder fijn. Hoewel je je makkelijker kan verstoppen en beter alle geluiden om je heen hoort, voelt het ook kwetsbaarder dan op de fiets.

Het zette me aan het denken: wat jammer eigenlijk dat angst soms het genot van duisternis kan beperken. Aan de andere kant: zonder angst zouden dingen ook minder leuk en exciting zijn. Het geeft het ook wel een extra kick om dingen gewoon te doen ook al zitten er risico’s aan verbonden. Er zijn verschillende manier hoe ik dan met die angst omga: 1) ik probeer rustig en diep te ademen en te focussen op fysieke sensaties; 2) ik probeer de angst en duisternis helemaal toe te laten, door mijn hele lijf te voelen, dan neemt het af; 3) ik ga relativeren: de kans is zó klein dat er iets gebeurt etc; 4) ik probeer mezelf in te praten dat ik met wat er ook gebeurt ook wel weer om kan gaan en dat de dood ook maar de dood is; en 5) ik denk aan een soort goddelijk figuur die me beschermt of weet heeft van wat er in mijn leven gebeurt en ik vertrouw op de gedachte dat mijn lot in diens handen ligt, dat voelt rustig. Angst haalt je vooral uit het moment, en dat is jammer. Ik kies er nou eenmaal voor in het donker door het bos te lopen en ik ga er toch niets meer aan veranderen. Dan maar vertrouwen.

Warmte-experimenten

Als ik thuis ben moet ik soms nog koken, soms heb ik al bij mensen gegeten. Ik kook op mijn benzinebrandertje en dat gaat best wel lekker de laatste tijd! Vaak gooi ik de groentes die ik heb in een pan met knoflook en kruiden, en kook de ene keer worstjes mee, de andere keer ei, en soms doe ik luxe en maak ik pasta of wat dan ook. Eigenlijk is elke dag wel weer anders en improviseer ik een beetje. Met de kou van afgelopen week (overdag -2 tot -6, ’s nachts zelfs tot -10) is het vervelende aan koken alleen dat ik stil zit en echt bevroren tenen krijg. Dus vaak maakte ik dan halverwege het koken de kachel in de tent al aan, zodat ik het gemaakte eten lekker in de tent op kon eten.

Ik merk wel dat er een stuk meer hout doorheen gaat om de tent lekker heet te maken zonder dat het meteen afkoelt als het vuur wat minder hoog staat. Daarom probeerde ik gisteravond na mijn lange wandeling door het bos zonder kachel aan de slaapzak in te duiken. Ik hield al mijn kleren aan: inclusief twee sjaals en een hoofdband (exclusief schoenen haha, en ook schone sokken want die moeten goed droog zijn) en ging in mijn slaapzak liggen. En ik ben nu wel een aantal keer wakker geworden met een koud gevoel, terwijl ik dat de nachten ervoor niet had. Dus het maakt toch wel verschil of ik even de tent opwarm. Daar komt bij dat met veel kleren aan het moeilijker is om het holletje in je slaapzak op te warmen, omdat je kleding die warmte tegenhoudt. Dus je houdt de warmte wel meer bij jezelf, maar mijn bed bleef daardoor wat kouder. Ik denk erover om toch een mummieslaapzak aan te schaffen die nóg dikker is, dan is het geheel van hoofd tot teen één ruimte en maak je echt je eigen kacheltje. En dan hoeven er ook geen dekens meer overheen die nu de slaapzak verzwaren en het isolerende effect van lucht iets weghalen.

’s Avonds na het eten lees ik dan bij de kachel vaak nog een boek en maak ik thee op de kachel. Soms ga ik blokfluiten, als er niemand anders op het terrein staat haha. Soms zit ik een beetje dingen te lezen op mijn telefoon, of te appen met vrienden. Ik zoek de laatste tijd veel dingen op die ik me afvraag over winterkamperen: hoe werkt het met condens? Wanneer loop je risico op koolmonoxidevergiftiging? Wat veroorzaakt bepaalde weersomstandigheden? Hoe kan ik de lucht lezen? Wat is het verschil tussen de pootafdruk van een hond, een vos en een wolf? Welke risico’s loop je met kamperen in de kou? Etc. Zo interessant wel en scheikunde & natuurkunde zijn nog nooit zo handig geweest, ik zou de vakken bijna weer opnieuw willen volgen nu ik met zulke dagelijkse vraagstukken geconfronteerd wordt.

Armoe vs luxe

’s Ochtends maakte ik de afgelopen week óf een kampvuurtje, of deed de kachel weer aan. Nadeel van het laatste is dat je dan toch een beetje opgesloten zit in de tent, terwijl je eigenlijk naar het mooie ijzige landschap wilt kijken. Kampvuur is alleen wat meer werk om aan te krijgen en kost meer hout. Ik ontbijt ook een beetje afwisselend, ik houd van hartig in de ochtend de laatste tijd. Na mijn Schotlandreis at ik een week lang ontbijt met bonen en spek, nu was ik dat wel weer zat en koos ik wraps met bonen. Irritant is alleen dat alles bevroren is in de ochtend, dus dan heb ik alsnog geen zin om te ontbijten en ga ik weer dure dingen kopen in de stad, haha. Ik frustreer me de laatste tijd wel over hoge prijzen in de winkels en vind alles ‘zonde’ van mijn geld. Ik had dat met voeding nooit zo, maar nu word ik toch steeds nieuwsgieriger naar alternatieve manieren van voeding vinden. Dumpsterdiven? Bonusjacht? Bij de markt vragen om groentes die ze willen weggooien? Turkse supermarkt?

Op dagen vrij vind ik het toch fijn om overdag nog even ergens op te warmen. De hele dag buiten heb ik nog niet gedaan, weet ook niet zo goed wat dan te doen. Ik moet toch in beweging blijven of de hele dag bij een warmtebron zitten, en dat is allebei nogal veel werk. Dus toch eventjes naar de bieb, een afspraak met iemand, of een koffietje ergens drinken. En dan lekker veel wandelen. Het is leuk dat er in het weekend nog best veel winterkampeerders op het terrein zijn, dus ik ontmoet ook veel leuk en inspirerende mensen! Het voelt dan een beetje alsof ik op reis ben.

Heilige nachten

Ik merk wel dat het steeds donkerder wordt. En daar heb ik nu nog geen last van, maar ik weet dat in januari/februari het me allemaal een beetje te lang duurt en ik er down van word. Sinds een paar jaar sta ik daarom stil bij de heilige nachten, om de duisternis ook een beetje te ‘vieren’ en mijn energie erop af te stemmen. De heilige nachten zijn grofweg de nachten na de kortste dag van het jaar waarin de tijd een beetje stilstaat. De dagen worden nog niet echt langer, dus het is de meest duistere periode van het jaar (qua nachten). Ik vind het lekker om daar echt in mee te gaan, en naast de kerstdrukte juist ook tijd te nemen voor stilte. Dit jaar heb ik daarom besloten om voor mezelf twee stiltedagen te organiseren. Eentje vóór de kerst, en eentje eind januari. Want januari vind ik een zware maand en een beetje het verlengde van de heilige nachten. In februari voel ik pas echt dat het nieuwe jaar een beetje start. Ik wil het stilstaan bij mijn verlangens/dromen voor komend jaar dus ook pas uitstellen tot eind januari. Een stiltedag lijkt me daar de ultieme manier voor, en op die manier voelt het echt even alsof ik een beetje pauze neem in de diepste donkerte van de winter.

Hoe ga ik dat aanpakken? Ik pak een doordeweekse dag vóór en na de vakantie, zodat het in het bos lekker rustig is. De volgende dingen staan op mijn planning:

• Opstaan, nadenken over 3 dingen waar ik dankbaar voor ben + waarom (dat versterkt je gevoel van dankbaarheid en daarmee focus je op waar je behoeftes liggen)
• Thee zetten + makkelijk maar superlekker ontbijtje maken. Intentie voor de dag/maand opschrijven.
• Wandeling maken in het bos met twee stopmomenten van een half uur: thee drinken & ontbijten en verder niets. Het bos observeren. Stil zijn. Zintuigelijk waarnemen. Mediteren. Afhankelijk van de kou bepaal ik de duur.
• Terug: kampvuur maken en schrijven n.a.v. wandeling, lunchen. Creatieve activiteit bij het vuur (schilderen, haken, muziek maken).
• In de avond een soep opwarmen, tentkachel aan. Eten in de tent. Muziekmeditatie (half uur lang naar muziek luisteren, verder niks). Boek lezen. Schrijven, slapen.

Ik zit er overna te denken om in deze periode ook over te stappen op een kleine telefoon (dus geen smartphone). Ik weet nog niet of ik dit alleen tijdens de stiltedagen wil doen (sowieso doe ik mijn telefoon dan uit) of echt de hele maand januari. Lijkt me eigenlijk best lekker, en misschien ook makkelijk omdat het een gedefinieerde periode is. Daarmee zorg ik voor minder prikkels en ontwikkel ik alternatieven voor de momenten dat ik normaal gesproken geneigd ben alle apps te reloaden. Dan moet ik waarschijnlijk even door een gevoel van ongemak heen om er vervolgens achter te komen waar ik echt behoefte aan heb. Ik hoop alle 86 duizend boeken die ik wil lezen dan een beetje door te komen zonder afleiding 🙂 Als je parallel mee wilt doen met de stiltedagen, stuur me gerust een berichtje!

Nou, lang genoeg gekletst. Mijn eten roept. Ik vind het trouwens leuk als je hieronder een reactie achterlaat! De meesten van jullie reageren op insta, maar hier vind ik ook tof 🙂

Liefs!!